Labels

maandag 30 mei 2016

een galerij met portretten van toneelkunstenaars toont heel anders/ enkele uitleggingen tot beter verstaan van de gewone schilderijen


Waarom de indrukken die ik opdeed in de Amsterdamse Stadsschouwburg van de olieverfschilderijen van toneelkunstenaars waarvan ik nooit eerder had gehoord maar die wel personages uit de werkelijke geschiedenis van de stad zijn  geweest nu zo verschilden van de indrukken die ik bij voorbeeld in het Rijksmuseum opdeed naar aanleiding van de olieverfschilderijen van personen uit de burgerij heb ik nooit duidelijk kunnen verklaren, behalve dat het net leek of de portretten van de kunstenaars uitgevoerd waren in een soort HDR of tegenlicht bewerking die maakte dat de contrefait mij nooit lang bewust kon boeien –  het schilderij hierboven jolig aangehecht is een portret van de tonelist Snoek uit de 18e eeuw en werd door een bewonderaar geschonken aan de Stadsschouwburg  aan het Leidseplein/





Madame Recamier naar een schilderij uit het atelier van Jean Francois David –
De dame in kwestie heeft de Marylinn Monroe van de Grande Revolution moeten voorstellen  - zij
Is hier weergegeven gekleed in een dunne empire japon op een al evenzeer Empire sofa die voor het eenmalig gebruik stond opgesteld in het sobere atelier dat slechts gesierd wordt door de antieke olielicht kandelaar naar een model gevonden te Pompeji – onder de sofa is een laag voetenbankje geschoven – de sfeer toont ontspannen en wat schalks kijkt la Recamière
Over haar rechterschouder naar de toeschouwers terwijl om redenen van voorzichtig omgaan met de deugdzaamheid van het model dat een hoge sociale status vertegenwoordigde het grootste deel van haar slanke lichaam van ons afgekeerd te rusten is gelegd – de kunstenaar van naam was geheten Jean-Louis David - indien wij op de bronnen mogen vertrouwen.




vanwege het onmetelijke vermogen van de czar
van Rusland heb ik om aan de wens tot vertroosting
tegemoet te komen in symbolistische zin
het hier weergegeven scenarion gecomponeerd -
naar een wat grotere bankinstelling wordt
nog omgezien


Ontwerpen voor een publieke gezamenlijke creditcart maakte ik in 2011/15 dikwijls in welwillende aandacht voor het leed in de provincie - met een zintuig voor het persoonlijke moment in de terzake opgewekte behoeftensfeer voor een tegemoetkomende waarde hiertegenover en daarenboven eveneens tegenover het aanzicht van de kaart te stellen in een bedrag aan wettige betaalmiddelen bestonden altijd diverse mogelijkheden - ten behoeve van de ontwikkeling van meer geïndividualiseerde vormen van het bedoelde betaalmiddel wierp de czar zoals hij dit van huis uit gewend was met een ruim armgebaar de muntwaarden van zich af en over de hoofden van de toegestroomde menigten ter linker- en ter rechterzijde van zijn voertuig op 16 mm. rijdende wellicht - aan de afmetingen van de rolprent en de tijdsduur heeft het ministerie van financiële aangelegenheden vooraf noch achteraf bekendheid willen geven - van de weeromstuit bij het zien verschijnen van deze weelderigheid, zo was het de verwachting van de czar aldus op 500 werst van de hermitage tot uitdrukking gebracht, zouden de toeschouwers natuurlijk ijverig aan het grabbelen en graaien slaan - mijn beschermheerschap van de Footballclub Chelsea valt geheel buiten het bestek van de verstrekte informatie - wij zijn een positief supporter gebleken van de Feyenoord Voetbal Vereniging - naar de persoonlijke identiteitsbeleving maakte de Clem...hee...ik... zelden een verwijzing: 'ja dat is heel naar', hoorden wij van de zijde van het Hof van Holland; 'en', zo verklaarden vertrouwden uit zijn naaste omgeving, 'daar kan hij soms zo goed mee omgaan dat het wel wonderbaarlijk lijkt wat hij met enkele penseelstreken of een paar key-toetsen tot stand weet te brengen'/

volgens eigen zeggen van de czar in een modus van openhartigheid: het sociaal-liberale uitgangspunt van mijn creatief gedachtenleven beleef ik ook wel als heel boeiend en voor een in alle opzichten onderhoudend en in biodynamische zin veelzeggend moment van 'er even bij stil te willen houden' geschikt'//

de reuzenbalsemien laat ik niet
dikwijls toevallig even aanzien



 bij balletdansers komt het wel voor dat er mensen hen tegemoet treden die het angstzweet  uitslaat als zij zien naar het tricot-decor van de balletuitrusting – niemand hoeft zo beteuterd met zichzelf te blijven zitten en zijn geheim, maar Keulen en Aken werden evenmin als Utrecht en Atrecht op één dag gebouwd – daar wordt in de spreekwoordelijke vergelijking mee bedoeld dat mensen zichzelf de tijd moeten gunnen om boven water te geraken wanneer zij onverwachts tóch in de sloot terecht gekomen zijn - wij van onze kant, werkzaam bij het bureau voorlichting verbonden aan het ministerie voor alle financiële aangelegenheden, een overkoepelende organisatie met democratisch opgezette structuur onder een tweehoofdige  leiding, beloven hier en daar onverhoeds een helpende hand uit te steken indien betrokkenen beloven daarop niet te gaan wachten - hoewel de ontmoeting der geslachten ook ons voor dilemma's heeft gesteld die schier onoverkomelijk leken te worden hebben wij in de overeenkomstigheid met de vrouwelijke ziel welke ook in de persoonlijkheidsopbouw van de man haar plaats is toegekend desalniettemin naar de gewoonten ons bekend uit andere culturen en van oudere datering onze zinnen vrijelijk laten gaan en menigmaal kwam dit toelaatbaar stellen neer op zeer bemoedigende relaties - wij hebben, zo spreken wij namens alle mannen, het allemaal moeilijk gekregen met onszelf en waar het 'm nu precies in zat is thans, zo verklaart de Clem met grote stelligheid, van later zorg - het is nooit bewust onze bedoeling geweest anderen te ergeren of te stellen dat ook het persoonlijke leven navolging zou verdienen - daarbij hebben wij evenwel gebruik kunnen maken van onze betrekkelijke onschendbaarheid van de persoonlijke status - kouseband is een Surinaams bonengerecht naar ik heb begrepen, nietwaar? - wat's dan ook nu, dat wil ik niet verhelen, met de heilige Clemens te varen kan niet in directe zin een pretje worden genoemd - Aranka, een vriendin: 'wij zijn beiden zeer indirect reagerende karakters'//

ter ondersteuning klonken meerdere malen geluiden vanuit het wijkteam: "bekentenissen kun je beter voor je houden" - aldus het bureau Kerklaan - wijkagent-brigadier Bunkers//


vervolgens:

Albrecht Dürer - tweeluik -
Adam en Eva -
Museo del Prado - Madrid


__________________________________________________

het is een zeer bekend fenomeen dat wanneer de grote eenzaamheid aan het einde van een loopbaan is geleden de denker achter de uitvoering voor een heel leven overgaat naar een bestaan als onbewust vertolker van de rol die hij altijd al speelde in een samenleving die zich maar nauwelijks bewust was geweest van het feit dat achter het harnas van de man in kwestie ook nog een persoon van vlees en bloed zich had bekend tot een verantwoordelijkheid die hem wel eens tegen zijn eigen wens maar als het ware gestuurd door hetgeen bij de mensen bekend is als zijn wil was ingekeerd en aldus zijn bestand gestand doende naar  zijn verstand - elke persoonlijkheid is in zijn definitie op te vatten als een mens in een verdragsrelatie met zijn eigen gemoedsbewegingen en willen -  en derhalve is de afgelegde weg tot beslissingen aanleiding geweest, die natuurlijk nooit het grote licht van de algemene bekendheid hebben opgeleverd waarop in de tijd van zijn optreden niemand nu in directe zin had zitten wachten - dit alles is geschied, naar eigen bekentenis, opdat het gevoel een bemind persoon te zijn hem nog wel tot in zijn charismatische zienswijze op de werkelijkheid, waarvan tot heden toe niets bekend is geworden noch bij de aarde noch in den hoge en waarvan een succesvol verlichtend lichten verscheen waarmee dit alles hem mogelijk werd te overkomen, zo dacht iedereen er tenslotte over, en het zou hem vanzelf van een andere orde voorkomen degene die hij is dan in die categorieën waarin de onbegrijpelijkheden volgens de bekende bronnen zich voordoen en zo, meenden allen, zou het hem en hen allengs gaan blijken in welke zin al die dingen die in de werkelijkheid geschied waren en die niet te beschrijven bleken voor één enkele hand – 'gelukkig', zo verheugt zich de Clem, 'hebben wij het mooie voorbeeld van de Heilige Schrift, anderen noemen dit de Bijbel, waarin naast de boeken van de profeet Samuel ook het Boek der Koningen alsmede de Kronieken elk op de hun toegemeten wijze kunnen gewagen van ogenschijnlijk dezelfde gebeurtenissen', en hij voegt daaraan toe als grappende: 'vandaar dat wij ons nooit zorgen maken over de positie van het Staatshoofd of de Koning van ons land, want het is heel bekend dat binnen de Koninkrijken der Nederlanden de functies van de geschriften, die in de Bijbel zo mooi ten voorbeeld worden gesteld, gescheiden van elkaar zijn geraakt'....
'wij weten het alweer', klinkt er als commentaar vanaf het schellinkje, 'we hebben weer verkeerd gegokt en volgend jaar moeten we weer stemmen' - 'is dat nu niet een jammerlijke jamsessie waard?' (bron onbekend)

Albrecht Dürer -
'het meisje met het gevlochten haar'
van zijn atelier - anno 1497


ter uitleg en vergoedelijking stelt hij tevreden vast:

- het geschreven woord volgt altijd andere grenzen en heeft als zodanig zijn minder bekende beklemmingen in de stemmingsoriëntatie dan de woorden die in de directe communicatie deze zintuigelijkheden als waarneming behoeven en die volgens een in de conversatie van mens tot mens geheel verschillende gedachtenloop de nodige gevolgen en gevolgtrekkingen met zich mee brengen omdat eenvoudigweg de middelen om deze woorden te delen, in de gedachten daarmee tot uitdrukking gebracht te doen delen en ook overigens verschilt de pen welke met de hand de woorden vangt en tot hun uitgeschreven evidente klaarheid brengt een ander instrument dan de mond, waarin de tong de klanken vormt in het bewegen onder het gehemelte en vervolgens de lippen de klanken naar buiten laten gaan op wonderlijke wijze ingebed in alle medeklinkende stomme schrapingen van de keel en de tong, en deze lipbewegingen vervolgens hen met hun vervormingen het zichtbaar stellen van de wonderlijke taalformaties der zinnen laten weten aan die er niet genoeg aan hebben de klanken te horen maar die in het zien ervan alleen de woorden niet weten te verstaan - *)

Albrecht Dürer -
- twee muzikanten - 


zucht : 'waarom denken mensen toch altijd dat zij zoveel slimmer zijn dan dat de Clem iets dergelijks wel beseft ?'

– ha ha hi hi tant pi ji jij you wie see/



 – bekentenissen kun je beter voor je houden, aldus het bureau Kerklaan - wijkagent-brigadier Bunkers
______________________________________________________________________________

*) de laatste woorden in de redactie van deze redenering lijken opzettelijk foutief te zijn opgesteld: bedoeld wordt dat het beluisteren van de klanken alleen nog niet genoeg is, wij willen wanneer wij in een gesprek zijn en het om iets belangrijks gaat ook de mond zien bewegen als een bewijs dat wij het goed gehoord hebben



Provenance : Courrier pour Windows 10

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

cleithas for clemens welcomes youth in short arts | kort van zinnen houdt in de reactie blijft lang nawerken van binnen/