een ontmoetingsleven, een dwarrelig verhaal, maar in het verhaaltje doet zij vriendelijk aan

/er was een literaire relatie met Georgia die uitliep in een picturale bewerking van een 'tja..ben vergeten..merkwaardig verdraaide aronskelk door o'Keeffe maar door alle consternatie – de dame is een Ierse naam meer dan waard gebleken - verloren wij het artistiek contact vond ik wél veel betekenis in het bewerken van de Aronskelk –

andere zijde van het atelier:
Aaron Burr was running at the side of Jefferson, this time the seconds count for better voting results – Martin van Buren was 8th president of the United States of America starting 19th century opposition for all developments concerning European states and powers -

ff terug bij o'Keeffe:
het zou minder belangrijk zijn dan  verwacht maar naar haar achtergrond wensen te informeren levert op: 'een Georgia o'Keeffe' zegt niet veul over haar eigen zaken – zij heeft een mooie website/





In Ierland is er een - zoals iedereen wel kan begrijpen voor de eilanders heel gewoon – bijzonder na aan het hart liggend landschap in een gegeven dat ik al meer dan 40 jaren aan de hand met mij in goede herinnering meevoerde en regelmatig in de droom raadpleegde over de groene wereld en de regenval – het ontmoeten van de herinnering heden bracht ons : Mmelle Tzwickorsty – l'epouse d'un ami d'etude – a fait les stages regulieres en Irlande aux annees 60/70 - je ne me souvient plus mais elle m'a raconté un peu de détails sur les lignes de connexion du pays–



//ik begreep derhalve niets van het grote geld in Ierland en bovendien zei me dat niets omdat deze versnelde economische groeicijfers onvoorstelbaar waren  – en dan natuurlijk een tijd lang niets vernomen maar wel de verhalen van James Joyce gelezen uit de Openbare Bibliotheek naar de bovenwoning meegebracht  - Chapter XIII in Ulysses 'the errant aunty Molly recital we had listening on radio once while she was reading in a rather realism style concern –

short story by J. Joyce: Trinity College and the potatoes with the fork pitching signs left in them with irish peet earth in the glassy result after cooking the national food – deep feelings of a second life impression the reading has made me like a scarf in my soul.., surely Father created a writing pen and paper mate we've concluded years after when Clem felt very depressed:

…- 'het is natuurlijk zielig maar het kan nu eenmaal niet, dat zei tante Lily, maar het leek of ik nooit iets kon onthouden van al die zo schone zinnen die zij mij te luisteren gaf tijdens de conversatieles om 4 uur 'tea time' – op het adres Vondelstraat 88 leek ik wel een wat spraakzame modeljonker te willen voorstellen doch de salonrevolutie werd mij zwijgend verboden door mijn oude vader Buur die eenmaal in het woonatelier van tante Lily binnentrad en ook al zo goedkeurend naar 'the kid' die natuurlijk naast Lill zat te schrijven heeft gekeken dat mij het leek zelfs of Pa glimlachen kon//

een gewone jongen te zijn is de ervaring die ik nooit mocht kennen en verder wist Clee van de Prins geen kwaad zonder zich af te vragen wat toch de zin der geschiedenis zou moeten zijn –

 dit du fichier de securité : le mansardier du Constantin 73, est-lui encore un Huyghens fils en plus pour l'échangement-des-documentations que l'on a obtenu ? ...eh..effectivement...Tata tati tarrquin/




  Na verloop van tijd wel kwam Cl5* in een kroegtwist met twee ierse bezoekers aan de Eerste Aanleg terecht – afkomstig van hun schip dat afgemeerd was aan de kade van IJmuiden wilden zij natuurlijk – er was van mij vernomen tot in Cork want 'him' had met 'a woman of Eire' geluisterd op de bus van Noordwijk naar Haarlem in de hoogtijdagen van het heerlijk Sancta Maria duindomein studente onbekende tijdsbestand – 'vertrouwd met ziekte…' – het Langeveld waar heden dinsdag 25/10 bij luw weer de bollen de grond in gaan op mijn verantwoording in mijn velden van het vief Langeveld te Boekhorst – cff. dix -  ik heb voor een beheerstoezicht laten weten aanvraag in de Klein-Leeuwenhorst villa – te doen

Le patronage quand-meme des tulipes aussi bon-gentil que des marantes assorties par ce fermier inattendu du rigole des roses s'enjoint alors aux humeurs gaulois et du virale des champs du Rhône rive gauche –

éclate : les vins baron Emile Bernard Château 2012 sont prêt à déboucher les bouteilles ||
message pour les suivants de Henry-le-heureux: `à la fin du mois d'octobre en Alsace on s'enjouit de se rearranger ses relations du point de vue hibernale par participer dans les fêtes authentiques publiques du vin-neuf -  la grand-ville de Strassbourg avec ses regulations - et je me rappelle bien on y passe à l'histoire du Place Breuil - /

Voor Europarlementariërs:
wie heeft er nu nooit choucroute d'Alsace gegeten in het restaurant van l'Ancien Douane? /où bien set la visité du lethore au Palais Rohan avec une belle dame-amie?

dite du bronze : Theseus et Ariane – a Berlin du cote sobre devant la mure de l'este du Charlottenburg je devine mais souvent on commente: 'quel bel histoire de mysticien Euripide le Cleia representant la reine sainte aussi de bon vouloir quoiconque – les champs rude y sont contre – le sonnet soit que ma question sera :  'a quel mimique avec les hommes des forces unies avec l'amour pour son pays s'il voudroit entrer les salles hautes de Brabant, messiers et dames? et alors qu'on s'en partage ses patriotismes ?

«  Garcon, un sorbet-le-grecque « ah bon, on sera une Queen ? La musique existe déjà..Dieu nous sauve des sons du chansonier 220 Voltage – oui, le clay des mythes s' enborde a vos tables et bureils/sans titre de la peinture ne soit plus accepte/

/nu ja - ik kwam in het cafee aan de Raadhuisstraat op de kruising met de Kerklaan en de Zandvaart juist over de brug en als je doorloopt zie je de oude pomp – keurig bier etablissement met een happy hour op de vrijdag sedert alweer enkele jaren -  de Eerste Aanleg dus - twee ierse zeelui – ja ik zweer het je - tegen zessen die wat rood aangelopen waren van de reis boot-doel etablissement in kwestie – zou ik gewoontes hebben gekend in die tijd ? – het was een Friday evening en het weekend zou beginnen - de mannen hadden er zich op verheugd zich samen met 'the kin' aan het ingewacht drinkgelag te zetten – misschien ook mee naar het land van Joyce, dat dacht ik, maar ik had wel niet mijn  naam zacht genoemd – het gesprek vlotte moeilijk - de mannen hadden een grote afstand afgelegd over de zeeen, gelukkig ogend zij met klein dichtgeknepen korenblauwe stuiters en roodharige stekels en de wangen met hoge rode konen/ zij vertelden wel dat zij Land's End hadden gerond en the channel waren doorgevaren - wat abrupte uitroepen en verzuchtingen van de welgedane heren gaven mij te denken dat zij vooraf reeds hadden getafeld met bier en steaks - kortom ons gezelschap liet zich bedienen met ik geloof 32 glaasjes schiedammer oude genever uitgeschonken en blinkend  voor of tussen ons op de geschuurde blankhouten stamtafel gezet - 0 - voor even voelde Clem's Michael zich eenzaam - en alle drie de heren zetten zich ijverig en helemaal gelukkig zo dat zij nog wilden zingen ook aan de schiedammerkes hoewel een van hen niet vrolijk leek – daar gingen de kelkjes maar de Cl*5 die dacht dat zijn naam niet was genoemd en die zich de geschiedenis van zijn  vader Piet na afloop van een intern beraad van de Kegelclub vrienden ook al in de Eerste Aanleg-  enkele jaren tevoren leek het incident wel te hebben plaatsgevonden maar vader Piet was hemelen gegaan toen ik er weer aan dacht – er is nooit meer van gehoord /oh schrik op de hoogrode gezichten – oproer – ergernis – het leek vader Piet wel in tweevoud – eh, the kin ? die nam niet meer dan twee genevertjes en wist als Hollands jonkman gerust wel wat genevertjes aanrichten konden -bovendien hij leek er toch wel thuis te zijn in deze herberg edoch bescherming riep het niet –



ach de afloop van het verhaal is dat ik mij kalm maar met onberaden achterlating van de wat aangetast geraakte verse aanvoer in de zeemansvrienden aantallen die nog volgen zouden onder ons venster – him then left 'zomaar in a fridaynight club meeting ??'  – verwijderde Michael zich uit het cafe van onze Heerlijkheid Heemstede /vraag : 'wat dachten wij allen toen aan groen ?'

'het zou pas later blijken hoe rijk vruchtdragend deze ene maar niet laatste  ontmoeting met our eirish friends is geweest – nee, van de ierse vrouw moet je niet zo'n adhortatie verwachten, die zei alleen dat de mensen in Eire veel gezelliger waren in de omnibus/

- Juan Miro – de dorpstraat - 1912

Provenance : Courrier pour Windows 10